Tuba Ayşe Özgür
kelimeler içindedir sadece dökülmeyi beklerler…
Son yazılar
postal
Aslında bütün istediği üstü bez altıkauçuk olan yeşil bir postal almaktı.Çarşıya indiğinde girmediği dükkan kalmamıştı. İstediği gibi bir parçayı bulması zordu. Kime sorsa bambaşka modeller gösteriyordu. En sonunda girdiği bir mağazada yer altı çarşısında merdiven altında bir kunduracının olduğunu söylediler. O zaman biraz umut doğdu içine. Aradığı şeyi bulabilirdi. O gece arkadaşları bir parti organize etmiş o…
mektup
Hep birlikte koştura koştura postaneye gelmişlerdi. Dokuz taneydiler. Bir gece önce evlerinin sokak kapısının altından bir not atılmıştı ve notun üzerinde Ali Özgür’e iletilmesi gereken bir mektup olduğu yazıyordu. İşte bu yüzden de babaları hariç evdeki tüm Ali Özgür’ler postaneye gelmişti. İçlerinden biri sözcü olmayı kabul etti ve bankoa yaklaşıp yaşlı adama seslendi. Efendim iyi günler dilerim.…
Bölünme
ALİ, içeri girdi ardından kapıyı kapattı. Bu teklifi düşünmeliydi. Çok ihtiyacı vardı bu paraya ama istediklerini yaparsa bütün hayatı değişecekti. Neyi ne kadar değiştirmek istiyordu bunu sordu kendine. Peki o yapmazsa kim yapacaktı? Karar vermek için sadece beşdakikası vardı. Derin bir nefes aldı. Odanın kapısını açtı,adımını attı, kapıyı aralık bıraktı. Her kimse; ondan sonra biri buraya karar vermek için girecekti nasıl…
Yeni içerik doğrudan gelen kutunuza iletilsin.
içimdekiler 